VATANTÜRK18

Mehmet Âkif’in fesi, yobazın öfkesi

Mehmet Âkif’in fesi, yobazın öfkesi


Meh­met Âkif Er­soy, bi­zim Meş­ru­ti­yet ve Cum­hu­ri­yet de­vir­le­ri­mi­zin en bü­yük âbi­de şah­si­yet­le­rin­den bi­ri. 27 Ara­lık, onun ve­fat et­ti­ği gün­dür. Ge­çen yıl­lar­da ol­du­ğu gi­bi bu yıl­da da, çe­şit­li şe­hir­le­ri­miz­de Meh­met Âkif üze­ri­ne top­lan­tı­lar ya­pı­la­cak. Ya­pıl­sın ta­bi­i. Böy­le top­lan­tı­la­rın bü­yük fay­da­la­rı ola­cak. Bu ve­si­ley­le be­nim de söy­le­mek is­te­dik­le­rim var:

Aziz dev­le­ti­miz, 1986 yı­lı­nı, Meh­met Âkif Yı­lı ola­rak ilân et­miş­ti. Şa­iri­mi­zin yurt için­de ve yurt dı­şın­da, çe­şit­li top­lan­tı­lar­la anıl­ma­sı­nı ka­rar­laş­tır­mış­tı. 1986, bü­yük şa­iri­mi­zin ve­fa­tı­nın 50. yıl dö­nü­mü idi. O ta­rih­ler­de, Kül­tür Ba­kan­lı­ğın­da ça­lış­tı­ğım için, yet­ki­li­ler, be­nim de çe­şit­li şe­hir­ler­de Âkif’i an­lat­ma­mı is­te­miş­ler­di.

O mü­na­se­bet­le 44 şeh­ri­miz­de M. Âkif’i an­lat­ma­ya ça­lış­mış­tım. Ay­rı­ca Al­man­ya’da, Bel­çi­ka’da, Hol­lan­da’da, Fran­sa’da Âkif üze­ri­ne ko­nuş­muş­tum. Hay­ret­le ve deh­şet­le gör­müş­tüm ki, bi­zim hal­kı­mız Meh­met Âkif’i ye­te­ri ka­dar ta­nı­mı­yor. Ta­nı­mı­yor; çün­kü oku­mu­yor. Yi­ne hay­ret­le ve deh­şet­le gör­müş­tüm ki, yük­sek tah­sil­den geç­miş, ay­dın di­ye bi­lin­miş ba­zı yet­ki­li­le­rin de, Âkif’ten hiç­bir cid­dî na­sip­le­ri yok­tur. Ni­te­kim 44 şeh­ri­mi­zin pek ço­ğun­da, o ki­şi­ler iri iri açı­lan göz­ler­le ba­na hep ay­nı so­ru­yu sor­muş­lar­dı:

- Efen­dim de­miş­ler­di si­zin an­lat­tı­ğı­nız Âkif’le, bi­zim bil­di­ği­miz Âkif ara­sın­da uçu­rum­lar var. Bu Meh­met Âkif, şap­ka dev­ri­min­den son­ra, ba­şın­da­ki fe­si çı­kar­ma­mak için, ka­çıp Mı­sır’a gi­den adam de­ğil mi? O, şap­ka gi­yin­di­ği tak­dir­de kâ­fir ola­ca­ğı­na ina­nan ki­şi­ler­den bi­ri de­ğil mi?..
Yan­lış! Yan­lış! Yan­lış! Mil­yon ke­re, mil­yar ke­re yan­lış! Böy­le id­di­alar­la ko­nu­şan kim­se­le­re gö­re, şap­ka ya­pan bir adam gü­ya de­miş ki: “Ben öy­le bir şap­ka yap­ma­lı­yım ki, o şap­ka­ya öy­le bir te­rek koy­ma­lı­yım ki, ne ben Al­lah’ın yü­zü­nü gör­me­li­yim ne de Al­lah be­nim yü­zü­mü gör­me­li.

İş­te Akif de, şap­ka ya­pa­nın bu dü­şün­ce­si­ni bil­di­ği için ya­ni şap­ka gi­yin­di­ği tak­dir­de kâ­fir ola­ca­ğı­na inan­dı­ğı için, ka­çıp Mı­sır’a git­miş!” Bu, saf­sa­ta­lar­la do­lu bir za­val­lı id­di­adır.

Ev­ve­la M. Akif, Ve­te­ri­ner Fa­kül­te­sin­den bi­rin­ci­lik­le me­zun olan ya­ni müs­pet ilim­ler oku­yan mü­te­fek­kir şa­ir­le­ri­miz­den bi­ri­dir. Arap­ça’sı, Fars­ça’sı, Türk­çe’si, Fran­sız­ca’sı, çok kuv­vet­li bir mü­min­dir. Kur’an-ı nazm öl­çü­le­riy­le Türk­çe’ye ta­şı­ya­cak ka­dar Arap di­li­ne va­kıf­tır. İs­la­ma gö­re “Al­lah, her yer­de ha­zır ve nâ­zır­dır ve bi­ze şah da­ma­rı­mız­dan da­ha ya­kın­dır!”

Âkif, Al­lah’ı, bir şap­ka­nın te­re­ği üze­ri­ne otur­ta­ca­ğı­nı sa­nan za­val­lı ki­şi­ler­den ola­bi­lir mi?
Son­ra Âkif, fe­sin İs­la­mi­yet­le hiç­bir il­gi­si, ama hiç­bir il­gi­si ol­ma­dı­ğı­nı çok iyi bi­len kim­se­ler­den­dir. Çün­kü: Fe­si, ilk ön­ce put­pe­rest Frig­ya­lı­lar kul­lan­dı­lar. Kral­la­rı Mi­das’ın, eşek ku­la­ğı­na ben­zer ku­lak­la­rı­nı sak­la­mak için fe­si yap­tı­lar. Fes, put­pe­rest Frig­ya­lı­lar­dan, Hris­ti­yan Ro­ma­lı­la­ra geç­ti. Ro­ma­lı­lar­dan Fas’a uzan­dı.

Fe­sin bi­ze ge­liş ta­ri­hi Sul­tan 2. Mah­mud dev­rin­de­dir. 1833 yı­lın­da 2. Mah­mud hal­kı­mı­zın fes gi­yin­me­si­ni is­te­di­ği için bir­ta­kım ka­ran­lık ka­fa­lı kim­se­ler ta­ra­fın­dan “Gâ­vur Pa­di­şah” di­ye suç­lan­mış­tır. Ya­ni fes, zor­la ba­şı­mı­za geç­miş­tir. Ga­ra­be­te ba­kı­nız: 1925 yı­lın­da Ata­türk, şap­ka in­kı­lâ­bı­nı ya­pın­ca, 1833 yı­lın­da “Bu fes gâ­vur işi­dir; onu gi­yin­me­yiz” di­yen­le­rin to­run­la­rı, bu de­fa fe­se sım­sı­kı sa­rıl­mış­lar, şap­ka­ya gâ­vur ica­dı di­ye bak­mış­lar­dır. Akif’in Mı­sır’a gi­diş se­be­bi­ni ya­rın­ki ya­zım­da açık­la­ya­ca­ğım.
Yavuz Bülent BAKİLER(Türkiye-28.12.2008)